همسرتو عاشق خودت کن!

۱. همسرتان را عزیز کنید، به شوهرتان احترام بگذارید.

هسته اصلی نیاز احساسی خانم‌ها عزیز شدن است. این مسئولیت شماره یک همه شوهرهاست. معنی آن این است که باید کاری کنید که همسرتان احساس کند دوستش دارید و قدرش را می‌دانید، اینکه او اولین اولویت زندگی شماست.

هسته اصلی نیاز احساسی مردها هم این است که مورد احترام همسرشان باشند. وقتی به خانه می‌آید دوست دارد احساس کند که حداقل یک نفر در دنیا هست که فکر کند او فردی باکفایت و لیاقت است. منظورمان این است که وقتی شوهرتان به خانه می‌آید، تلفن را قطع کنید و به استقبال او بروید.

۲. با همدیگر مثل دوست‌هایی خوب رفتار کنید.

یکی از هفت نعمتی که به زن و شوهر داده شده است این است که باید دوستانی صمیمی با هم باشند.

اصل دوستی بر این است که دو طرف باید به احساسات و نیازهای طرف‌مقابل خود ارزش و احترام بگذارند. یعنی هرچه که برای تو مهم است برای من هم باشد. این رمز این است که همسرتان همیشه احساس دوست داشته شدن کند.

۳. چهار فعل طلایی را به خاطر داشته باشید: گوش دادن، کنار آمدن، بازسازی کردن، قدردانی کردن.

در همان ابتدای ازدواجتان با هم توافق کنید که یک قانون اصلی داشته باشید: هرچقدر هم که ناراحت باشید، هیچوقت با هم درگیری لفظی پیدا نکنید. این نوع و جنگ و جدل‌ها فقط مشکلات را بدتر کرده و رابطه را هم خراب می‌کند. درعوض، سعی کنید این چهار فعل طلایی را در زندگی‌تان پیاده کنید:

گوش دادن: این کار برای کنار هم کار کردن و حل مشکلات لازم است. به همسرتان اجازه دهید بدون اینکه حرف‌هایش را قطع کنید صحبت کند و بعد آنچه که گفته شده را تکرار کنید. این همسرتان را مطمئن می‌سازد که حرف‌هایش را خوب گوش کرده‌اید.

کنار بیایید: سعی کنید مشکلات را طوری حل کنید که هر دو شما از راه‌حل انتخابی شاد و راضی باشید. نباید هیچکدام از شما به اجبار به خاطر طرف مقابل راه‌حل را بپذیرد.

بازسازی کنید: وقتی به همدیگر صدمه احساسی می‌زنید، باید بتوانید این دلشکستگی را ترمیم کرده و احساس عصبانیت و خشم طرف‌مقابل را برطرف کنید. باید به دنبال بازسازی ۱۰۰٪ باشید. حتی کمی خشم می‌تواند دیواری از کینه و تلخی بینتان ایجاد کند.

قدردانی کنید: هیچوقت نمی‌توانید به اندازه کافی از همسرتان تشکر کنید. سعی کنید هر کاری که برایتان انجام می‌دهد را فهمیده و آن را با قدردانی نشان دهید.

۴. مرزهایی قوی بسازید.

همسرتان اولویت درجه یک شماست — نه والدینتان، خویشان و نزدیکانتان، دوستانتان، فرزندانتان، همکاران یا سرگرمی‌هایتان. مرزهایی محکم ایجاد کنید که نشان دهد برای ازدواجتان ارزش قائلید و به هیچکس و هیچ‌چیز اجازه نمی‌دهید رابطه‌تان را ضعیف کند.

این یعنی قبل از نیازهای والدینتان به نیازهای همسرتان برسید و بعد از کار سعی کنید به اندازه کافی برای همدیگر وقت بگذارید.

۵. هر روز به همدیگر لذت بدهید.

ازدواج یعنی کاری کنید که طرف‌مقابلتان احساس خوبی پیدا کند و به صورت روزانه به او لذت بدهید (البته همانطور که خودش دوست دارد). اگر خانمتان می‌گوید از گل زنبق خوشش می‌آید، چون خودتان فکر می‌کنید گل رز رمانتیک‌تر است، برای او رز نخرید.

یاد بگیرید همسرتان چطور دوست دارد به او لذت بدهید — چه محبت فیزیکی باشد، چه جملات محبت‌آمیز، چه هدیه دادن، کمک کردن و یا گذراندن وقت با او — و عادت کنید این کارها را به صورت روزانه برایش انجام دهید.

مطمئن باشید از لذت دادن بیشتر از لذت گرفتن لذت خواهید برد.

سوء ظن و کنترل آن

بدبینی سرچشمه‌ ‌همه ناراحتی‌های روحی و روانی و موجب اضطراب و نگرانی ‌است و شخص بدبین، بیشتر از‌ ‌دیگران غمگین، خود خور و ناراحت است و به علت گمان‌های بدی که درباره‌ ‌اشخاص و‌ ‌پدیده‌ها دارد، بسیار در رنج و عذاب درونی است.‌ ‌در نتیجه از همنشینی با دوسـتـان و رفـت و آمـدهـای‌ ‌مـفید اجتناب می‌ورزد و به تنهایی و عزلت بیشتر تمایل دارد و ‌از شادی و نشاط روحی‌ ‌بی‌بهره است و شاید کار به جایی برسد که از همه‌ کس و همه‌ چیز هراس پیدا می‌کند و‌ ‌هر تحرکی را از سوی هر کس به ضرر خود می‌بیند و چنین تصورمی کند که همگان کمر به‌ ‌نابودی و حذف او ‌بـسـته‌اند.‌‌

راه های کنترل بدبینی و سوء ظن:

1-منظور از نهی از سوء‌ظن، نهی از ترتیب‌ ‌اثردادن به آن است، یعنی هرگاه گمان بدی نسبت ‌به شخصی مـسـلـمان در ذهن پیدا شد در عمل‌ ‌نباید کوچکترین اعتنایی به آن کرد، یعنی نحوه تعامل خود را تغییر ‌ندهیم. بنابراین‌ ‌آنچه گناه است ترتیب اثر دادن به گمان بد می‌باشد.

2‌- پرهیز از همنشینی با‌ ‌افراد ناپاک و ناسالم و نامتعادل، زیرا انسان بر اثر همنشینی با آنها از ویژگی‌های‌ ‌اخلاقی ایشان تأثیر می پذیرد و کم‌کم به افراد خوبی که با او همرنگ و هم‌عقیده‌ ‌نیستند، بدبین می‌شود.

3- کنترل مجاری ادراکات، چرا که قرآن کریم در آیه 36 سوره اسراء تمام مجاری‌ ‌فهم انسان را مسئول دانسته است.پس قطعا‌ً چشم و گوش ودل ‌همگی مسئول‌ می‌باشند.‌ ‌اگر کنکاشی در علل پیدایش سوءظن داشته باشیم می‌بینیم که ادراکــات حـسـی و بـالاخـص‌ ‌دیـدنـی‌هـا و ‌شنیدنی‌های ما در شکل دادن افکار و تخیلات ما سهم به سزایی دارند، در نتیجه‌ ‌یکی از بهترین راههای تدبیر ‌خواست ‌ها و تسلط بیشتر بر خود و پیروزی بر خواهش نفسانی‌ ‌و وساوس شیطانی در مورد متهم کردن دیگران، ‌مهار ادراکات و بیش از همه مهار چشم و‌ ‌گوش است .

4- توجه به آثار بد منفی نگری و سوء ظن و دقت در آیات و روایاتی که‌ ‌سوء ظن را تقبیح کرده و به حـسـن ظن ‌تشویق نموده‌اند.‌ شایان ذکر است،هیچ‌کس‌ ‌نباید کاری کند که مردم به اوســوء ظــن پـیـدا کنند و سخن پایانی اینکه از بــارزتــریــن‌ ‌نـشـانـه‌های نابسامانی روحی و روانی، سوء ظن و بـدگـمـانـی اسـت. همچنانکه ‌پیامبر(ص) در این مورد فرمودند: از ظن و گمان پرهیز کـنـیـد زیـرا کـه ظـن و ‌گمان، دروغ ترین سخنان است.‌

 

افسردگی بعد از زایمان!

افسردگی پس از زایمان چیست ؟

افسردگی پس از زایمان یک بیماری افسردگی  است که  از بین 100 خانم که صاحب نوزاد شده اند بر روی 10 تا 15 نفر آنها تاثیر میگذارد. علائم آن مشابه به علائم افسردگی در زمان های دیگر است. که شامل کم خلق و خوی بودن و سایر علایم  دیگر که به مدت حداقل دو هفته به طول بی انجامند است. بسته به شدت آن، شما ممکن است برای مراقبت از خود و نوزاد خود با مشکل مواجه شوید . ممکن است کارهای ساده و آسان برای شما سخت و دشوار به نظر آیند.

 

گاهی اوقات یک دلیل آشکار برای افسردگی پس از زایمان وجود دارد، اما نه همیشه. شما ممکن است احساس پریشانی و یا  حتی احساس گناه کنید زیرا که شما انتظار دارید از داشتن نوزاد خوشحالی کنید. با این حال، افسردگی پس از زایمان می تواند برای هر کسی اتفاق افتد و این تقصیر شما نیست.

 

هرگز برای کمک خواستن دیر نیست.  شما میتوانید  بهتر شوید، حتی اگر شما برای مدت طولانی دچار افسرده گی شده اید. کمکی که شما نیاز دارید بستگی به شدت بیماری شما دارد.  افسردگی پس از زایمان خفیف را می توان با افزایش حمایت ازطرف خانواده و دوستان درمان کرد. 

اگر شما احساس ناخوشی بیشتری دارید در نتیجه به کمک پزشک خود نیاز خواهید داشت. اگر افسردگی پس از زایمان شما  خیلی شدید است، ممکن است که شما به مراقبت و درمان خدمات بهداشت روانی نیاز داشته باشید.

 

چه موقع افسردگی پس از زایمان اتفاق می افتد؟

در  زمانهای متفاوت.  افسردگی پس از زایمان اغلب در عرض یک یا دو ماه پس از زایمان شروع می شود. و یا می تواند چند ماه پس از تولد نوزاد شروع  شود. حدود یک سوم از زنان مبتلا به افسردگی پس از زایمان شروع علائمشان در طول دوران بارداری است و این علائم  پس از زایمان  هم ادامه  خواهد داشت.

 

افسردگی پس از زایمان چه حسی دارد ؟

شما ممکن است همه یا تعدادی از علائم زیر را داشته باشید:

·افسردگی

در اکثر مواقع شما احساس  نارضایتی دارید و بغض می کنید. این حالات  شما  در زمان خاصی از روز، مانند صبح یا شب/غروب ممکن است  بدتر شود.

.زود رنج

همسر، کودک شما و یا بچه های دیگر ممکن است شما را زود رنج و یا عصبانی کنند.

·خستگی

همه  کسانی که به تازگی مادر شده اند خیلی خسته می شوند. افسردگی باعث می شود که شما احساس کنید که بسیار خسته و فاقد انرژی هستید.

.بی خوابی

با اینکه بسیار خسته هستید ولی نمی توانید بخوابید. ممکن است دراز بکشید بدون اینکه خواب بروید و در مورد  چیز های مختلف نگران باشید. ممکن است در طول شب بیدار شوید در حالی که کودک شما خواب است.

.تغییر اشتها

شما ممکن است اشتهای خود را از دست داده و یا فراموش کنید که غذا بخورید. برخی از زنان برای بدست آوردن آرامش غذا می خورند و پس از آن احساس بدی به دلیل افزایش وزن به آنها دست می دهد.

 .لذت نبردن از هیچ چیز

شما درمیابید که نمی توانید از چیزی لذت ببرید و یا علاقه مند به چیزی باشید. شما ممکن است از بودن با کودک خود لذت نبرید.

 .از دست دادن علاقه به رابطه جنسی

دلایل متعددی برای از دست دادن علاقه به رابطه جنسی بعد از بچه دار شدن وجود دارد. این کار ممکن است دردناک باشد و یا شما ممکن است بیش از حد خسته باشید. افسردگی پس از زایمان می تواند هر گونه میلی را از بین ببرد. همسر شما ممکن است این را درک نکند و احساس مطرود شدن کند.

.افکار منفی و گناه

افسردگی تفکر شما را تغییر می دهد:

1.ممکن است شما افکار بسیار منفی داشته باشید

2.ممکن است فکر کنید مادر خوبی نیستید و یا کودکتان شما را دوست ندارد

3.ممکن است به خاطر اینگونه احساسات و افکار احساس گناه کنید و خود را مقصر بدانید

4.ممکن است اعتماد به نفس خود را از دست بدهید

5.ممکن است فکر کنید که نمی توانید از عهده چیزها بر آیید

 

 .بیمناک/اضطراب

بیشتر کسانی که به تازگی مادر شده اند نگران سلامت کودک خود هستند. اگر شما افسردگی پس از زایمان دارید این نگرانی میتواند شما را از پا در آورد. ممکن است شما نگران باشید که:

1.کودک شما خیلی مریض است

2.کودک شما به اندازه کافی وزن نمی گیرد

3.کودک شما بسیار گریه می کند و شما نمی توانید او را آرام کنید

4.کودک شما بسیار آرام است و ممکن است دیگر نفس نکشد

5.نگران باشید که ممکن است که به کودک خود آسیب برسانید

6.ممکن است بیماری جسمی داشته باشید

7.افسردگی پس از زایمانتا ن هرگز بهتر نشود

ممکن است بسیار نگران باشید از اینکه با کودک خود تنها بمانید. ممکن است به اطمینان خاطر از طرف همسر،مراقب بهداشت و یا پزشک خود نیازمند باشید.

ممکن است در زمان اضطراب برخی از موارد زیر را داشته باشند:

1.نبض سریع

2.تپش قلب

3.تنگی نفس

4.تعریق

5.ترس از داشتن حمله قلبی و یا غش کردن

ممکن است شما از مکانهایی مثل مغازه های شلوغ اجتناب کنید به دلیل ترس از داشتن علائم پنیک (هراس).

.اجتناب از افراد دیگر

ممکن است شما نخواهید دوستان و اقوام را ببینید.. ممکن است رفتن به گروه های حمایت پس از زایمان برایتان دشوار باشد.

.نا امید

ممکن است حس کنید که هیچ چیز بهتر نخواهد شد. ممکن است فکر کنید که زندگی ارزش زیستن ندارد. ممکن است که حتی فکر کنید که خانواده تان بدون شما زندگی بهتری خواهند داشت.

.افکار خودکشی

اگر افکار آسیب رساندن به خودتان را دارید  باید از پزشک خود کمک بخواهید. اگر انگیزه قوی برای آسیب رساندن به خودتان را دارید, باید فورا کمک بخواهید.

.علائم روان پریشی

علائم روان پریشی در تعداد کمی از زنان مبتلا به افسردگی بسیار شدید توسعه پیدا می کند. آنها ممکن است صداهایی بشنودند واعتقادات غیر معمولی را داشته باشند. اگر این اتفاق برای شما افتاد باید فورا کمک بخواهید.

 

چگونه افسردگی پس اززایمان بر روی احساسات من نسبت به نوزادم اثر میگذارد؟

.شما ممکن است احساس گناه کنید که احساسات شما آنگونه که از شما انتظار می رود نیست.

.شما ممکن است نوزاد خود را دوست داشته و یا دوست نداشته باشید.

.ممکن است به نوزاد خود احساس نزدیکی نکنید.

.ممکن است برای شما سخت باشد که بتوانید متوجه شوید که نوزادتان چه حسی دارد،و یا چه نیازی دارد.

.ممکن است که شما از نوزاد خود رنجور باشید و یا اورا به خاطر حال خود سرزنش کنید.

 

آیا زنانی که افسردگی پس از زایمان دارند به کودک خود آسیب می رسانند؟

 

مادران افسرده اغلب نگران هستند که آنها ممکن است این کار را انجام دهند، اما این بسیار نادر است. گاهی اوقات، به دلیل خستگی مطلق و ناامیدی ، شما ممکن است احساس کنید که میخواهید به کودک خود ضربه بزنید و یا او را تکان دهید. بسیاری از مادران و پدران گاهی اوقات این حس را دارند و این فقط مخصوص کسانی که افسردگی پس از زایمان دارند نیست. با وجود داشتن این احساسات ، اکثر مادران هرگز این عمل را نمی کنند. اگر شما این احساس را دارید، با کسی در

 میان بگذارید. 

زنان اغلب نگران این هستند که اگر  به کسی بگویند که چه حسی دارند ، نوزادشان را ازشان بگیرند. در واقع دکتر شما، مراقب بهداشت و ماما می خواهند به شما کمک کند که بهترشوید. این به معنی است که شما می توانید در خانه از کودک خود مراقبت کنید واز آن لذت ببرید.

 

آیا همه پس از بچه دار شدن افسرده میشوند؟

 

بچه دار شدن، زمان یک تغییر بزرگ است. داشتن عواطف مختلف معمول است. هر کس مبتلا به بیماری افسردگی نمیشود.

بیش از نیمی از مادران جدید "baby blues" را تجربه می کنند.این معمولا 3 تا 4 روز پس از تولد شروع می شود. ممکن است شما نوسانات خلق و خوی را داشته باشید. ممکن است به راحتی گریه کنید. ممکن است زود رنج شوید، خلقتان پایین آید و مضطرب شوید. همچنین ممکن است شما به چیزهایی بیش از حد واکنش نشان دهید. این حالات معمولا در زمانی که کودک شما در حدود 10 روز است متوقف می شود. زنانی که "baby blues" دارند نیازی به درمان ندارند. اگر برای بیشتر از 2 هفته ادامه پیدا کرد، به مراقب بهداشت و یا دکتر خود بگویید. آنها می توانید افسردگی بعد از زایمان را در شما بررسی کنند.

 

اختلال سایکوتیک چیست؟

اختلالات سایکوتیک شامل آگاهی و تفکر تحریف شده می باشد. از علائم شایع این اختلال می توان به توهم، مانند دیدن تصاویر و شنیدن صداهایی که واقعی نیستند و باورهای غلط که فرد مبتلا آن ها را می پذیرد اما شواهد مخالف آن را ثابت نمی کنند، اشاره کرد. اسکیزوفرنی یکی از اختلالات سایکوتیک است.

علائم اختلالات سایکوتیک:

علائم اصلی این اختلالات توهم، هذیان و داشتن تفکرات بی نظم است. سایر علائم عبارتند از:

• توهم

• هذیان

• گفتن سخنان آشفته یا نامنسجم

• تفکرات اشتباه

• رفتارهای عجیب و غریب و احتمالا خطرناک

• حرکات آهسته و یا غیر عادی

• از دست دادن علاقه برای رعایت بهداشت شخصی

• از دست دادن علاقه به فعالیت

• مشکلات ارتباطی

• ناتوانی در بیان احساسات

• نوسانات خلقی و یا سایر علائم خلقی مانند افسردگی یا شیدایی

آیا از لحاظ روانی برای لاغر شدن آماده اید؟

درصد موفقیت برای لاغر شدن بستگی به میزان آمادگی برای مواجه شدن با این مبارزه دارد.کم کردن وزن نوعی مبارزه است و نیاز به الزام و تعهد دارد؛ چنانکه برخی از مردم که ناگزیر از این کار هستند به این مطلب کاملاً واقفند. درصورتی که عوامل دیگری چون استرس، کمبود زمان یا ناتوانی های جسمی که سبب محدودیت در فعالیت می شوند، وجود داشته باشند مبارزه شما بیش از پیش مشکل خواهد شد.

کم کردن وزن مستلزم صرف انرژی جسمی و ذهنی است. اگر می خواهید در این کار موفق شوید، به طور ناگهانی وارد این معرکه نشوید. شما نیازمندید که الزام و تعهدی در این زمینه برای خود به وجود آورید. بخشی از این آمادگی نیازمند این است که بدانیم چه زمانی برای شروع این کار مناسب است.

دکتر دونالد هنسراد - متخصص پیشگیری و تغذیه در کلینیک مایو - می گوید: «کم کردن وزن نوعی مبارزه است و نیاز به الزام و تعهد دارد؛ چنانکه برخی از مردم که ناگزیر از این کار هستند به این مطلب کاملاً واقفند. درصورتی که عوامل دیگری چون استرس، کمبود زمان یا ناتوانی های جسمی که سبب محدودیت در فعالیت می شوند، وجود داشته باشند مبارزه شما بیش از پیش مشکل خواهد شد.»

درصد موفقیت شما بستگی به میزان آمادگی تان برای مواجه شدن با این مبارزه دارد.

پاسخ به این پرسش ها می تواند به شما در قضاوت اینکه آیا برای لاغرشدن آماده اید یا خیر کمک کند:

۱- آیا در شما این انگیزه وجود دارد که وضعیت و عادات درازمدت زندگی خود را که لازمه آن نیز خوردن غذاهای سالم و ورزش بیشتر است، تغییر دهید؟

 

شناخت اینکه شما نیاز به چنین تغییراتی دارید، نخستین گام مثبت است. از این گذشته قابلیت رویارویی شما با این مبارزه نیز نیاز به بررسی دقیق دارد.

 

۲- درحال حاضر و در طول چند ماه، چه تحولاتی قرار است در زندگی شما به وقوع بپیوندند؟

 

اگر به وسیله مشکلات بزرگی که ممکن است در روابط خصوصی شغلی یا مالی شما پیش آید، پریشان شوید در این مبارزه شکست خواهید خورد. اگر نیاز است، پیش از شروع ورزش به زندگی خود آرامش لازم را بدهید، عادات زندگی خود را درصورتی تغییر دهید که نیاز به داشتن یک وزن مناسب جزو سایر اولویت های اصلی زندگی تان باشد.

 

۳- آیا واقعاً معتقدید که لاغرشدن باید به آرامی و با حفظ سلامتی در حد بالا انجام گیرد؟

 

اگر لاغرشدن به طور نسبی آهسته صورت گیرد روشی ایمن، سالم و موثر در درازمدت است. هدف شما باید این باشد که هر هفته به میزان تقریباً نیم تا یک کیلوگرم از وزن خود بکاهید.

امکان دارد که این آهسته کاری برای جامعه پرسرعت امروزی مشکل و دردناک باشد، اما اگر هدفتان بالابردن سلامتی در درازمدت است، سرعت، چندان اهمیتی ندارد.

 

۴- آیا معتقدید که توانایی تغییر عادات غذاخوردن خود را دارید؟

 

هرکسی روش های ویژه ای را برای مبارزه ای که حتی ممکن است در کوتاه مدت به شکست انجامد، در برخی از برنامه های تنظیم وزن خود دارد. اما این تنها شامل نوع غذاهایی که می خورید نمی شود، بلکه ممکن است شامل زمان، مکان و نحوه خوردن غذاها نیز شود. یک برنامه خوب برای کم کردن وزن به شما کمک می کند تا تمایلات شما را به غذاهایی که ممکن است سبب پرخوری شما شود، شناخته و در حذف آنان بکوشید.

۵- آیا خانواده و دوستان شما یا هر دو به تلاش شما برای لاغر شدن کمک می کنند؟

اگر کسی که در حاشیه موضوع قرار دارد به شما کمک کند، کاملاً به نفعتان است. در غیر این صورت پیوستن خود را به گروهی که شما را حمایت می کنند بررسی کنید. (البته در ایران از گروه های هم هدف برای روحیه دادن جهت انجام کارهای سخت خبری نیست. اما می توانید به فکر تشکیل گروهی از این دست باشید.)

 

۶- آیا تمایل دارید که راه هایی برای فعالیت بدنی بیشتر خود پیدا کنید؟

 

فعالیت بیشتر و تداوم آن برای لاغرشدن لازم است؛ با این کار شما احساس و انرژی بهتری در خود خواهد یافت.

 

۷- آیا نسبت به هدف خود درباره لاغرشدن واقع بین هستید؟

 

به خاطر داشته باشید که اگر اضافه وزن دارید یا چاقید، کم کردن وزن حتی به میزان ۵ تا ۱۰ درصد نتیجه اش برای شما سلامتی است. از کم، مثلاً در ابتدا با دو تا چهار کیلوگرم (به طور تقریبی) در ماه شروع کنید. فقط با این هدف که بتوانید لباس های تنگ بپوشید، نباید از حالا شروع کنید. ابتدا از پزشک خود بپرسید که چه میزان کم کردن وزن به سلامتی شما لطمه نخواهد زد.

 

۸- آیا تمایل دارید که میزان خوردن، مدت فعالیت های بدنی و زمان انجام فعالیت بیشتر خود را ثبت کنید؟

 

ثبت و نگهداری این سوابق باعث بالابردن شانس موفقیت شما می شود. اگرچه در وهله اول این موضوع وقت گیر است و کوشش های شما نیز در این مدت کاهش خواهد یافت، ولی در نهایت به عادات سالم خو می کنید.

این سبب شگفتی و خشنودی شما می شود که بدین وسیله پیگیری و پیشرفت در کار خود داشته باشید.

۹- آیا تمایل دارید که موفقیت ها و شکستهای گذشته خود را در لاغرکردن جست و جو کرده و با نگاه به سایر مسایل زندگی خود، انگیزه مبارزه و از راه سر برداشتن موانع را تا موفقیت بررسی کنید؟

 

ترک عادت سخت و مستلزم زمان و کوشش است با مشکلات سد راه خود مبارزه کنید و آنها را از پیش پای خود بردارید.

 

۱۰- آیا معتقدید که تغییر عادات خوردن و ورزشتان یک تجربه لذت بخش و مثبت است؟

 

کم کردن وزن و تداوم آن نیازمند صبر و کار سخت است، شما آثار آن را در کوتاه مدت و درازمدت تجربه خواهید کرد. عادت به خوردن غذاهای مغذی بیشتر و افزایش فعالیت، به زودی در شما احساس خوبی به وجود خواهد آورد که مهم تر از همه، منافع آن برای سلامتی شما در آینده است.

اختلال سیکلوتایمی( حواس پرتی) چیست؟

پرش افکار و حواس پرتی از علائم ابتلا به اختلال خلق ادواری است. مصرف مشروبات الکلی، کاهش خواب، افزایش انرژی، پرحرفی بیش از حد و خودبزرگ بینی از دیگر علائم ابتلا به اختلال خلق ادواری یا سیکلوتایمی است. اختلال خلق ادواری حالت خفیف تر اختلال دوقطبی است و بیماران مبتلا به این اختلال در میان دو قطب یعنی سرخوشی بیش از حد (مانیا) و افسردگی قرار دارند.

 

ملاک های تشخیص افسردگی در این بیماران، تغییر خلق به صورت غمگینی، احساس بی کفایتی و بی لیاقتی، کاهش انرژی، اختلال خواب و کاهش قدرت تصممی گیری از ملاک های تشخیص افسردگی در بیماران مبتلا به اختلال خلق ادواری است.

 

کاهش اشتها، کاهش وزن، احساس گناه، اختلال در یادگیری، اختلال در تمرکز حواس و داشتن افکار منفی و تمایلات خودکشی از دیگر ملاک های تشخیص افسردگی در این بیماران است.

راه های درمان اختلال خلق ادواری:

 

بهبودی این اختلال بستگی به آموختن احساس کنترل و غلبه بر محیط توسط بیمار دارد که می توان در این مسیر از ترکیب روان درمانی و دارودرمانی نیز به عنوان موثرترین راه درمان استفاده کرد.

 

تجویز دارو برای درمان بیماری باید توسط پزشک و یا روان پزشک معالج صورت گیرد که البته استفاده از گروه درمانی نیز توسط روان شناس بالینی در درمان این بیماری نقش موثری دارد.

راه های پیشگیری از ابتلا به خلق ادواری:

 

استفاده به موقع از مشاوره، آموزش مهارت های زندگی و توانایی حل مسئله و بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی در پیشگیری از ابتلا به این بیماری موثر است. ایجاد روحیه امیدواری در شهروندان، افزایش اشتغال، داشتن یک شبکه حمایتی قوی از اطرافیان و دوستان، امید به آینده و تلاش برای رسیدن به اهداف کوتاه مدت و بلندمدت نیز در پیشگیری از ابتلای افراد به اختلال خلق ادواری نقش موثری دارد. اختلال عموما بین 20-35 سالگی شروع می شود، گرچه نوع زودآغاز آن قبل از 21 سالگی رخ می دهد. این بیماری در میان بستگان درجه اول مبتلایان به اختلال افسردگی شایع تر است.

 

حداقل دو مورد از علائم زیر در آن دیده می شوند: کاهش اشتها، پرخوری، مشکلات خواب، خستگی، عزت نفس پایین، تمرکز ضعیف یا اشکال در تصمیم گیری و احساس ناامیدی در این بیماران مشاهده می شود.

ویژگی های اختلال خلق ادواری:

 

1- خلق افسرده در اکثر اوقات روز و در اکثر روزها به مدت حداقل دو سال. که نشان آن گزارش خود فرد از حالت درونی اش باشد و یا مشاهده دیگران.

 

نکته: در کودکان و نوجوانان، خلق می تواندتحریک پذیر باشد و مدت اش حداقل یک سال باید باشد.

2- وجود حداقل دو مورد زیر همزمان با افسردگی:

 

•    کم اشتهایی یا پرخوری

•    بیخوابی یا پرخوابی

•    کمبود انرژی یا خستگی

•    کاهش اعتماد به نفس

•    ضعف در تمرکز یا دشواری در گرفتن تصمیم

•    احساس ناامیدی

3- طی اولین دوره دوساله اختلال (یک ساله در مورد کودکان و نوجوان) هرگز حمله افسردگی عمده ای رخ نداده باشد.

نکته: ممکن است پیش از پیدایش اختلال دیس تایمی، حمله افسردگی عمده ای وجود داشته باشد. منتها باید در فروکش کامل باشد (یعنی به مدت دو ماه هیچ نشانه یا  علامت چشمگیری وجود نداشته باشد) وانگهی پس از دو سال اول اختلال دیس تایمی (یک سال در کودکان و نوجوانان) ممکن است حملاتی از اختلال افسردگی عمده روی آن سوار شود. که در این صورت اگر معیارهای حمله افسردگی عمده وجودداشته باشد، هر دو تشخیص را می توان مطرح کرد.

میگرن و خودت درمان کن!

میگرن یکی از علل بسیار شایع و شاید شایعترین علت سردرد مکرر است. میگرن از کلمه همی کرانیا”Hemicrania”  گرفته شده که به معنی یک طرف سر است، اگر چه بعضی سردردها می‌توانند همه جای سر را هم در گیر کنند.

درد میگرن اغلب اوقات به صورت درد ضربان دار یک طرفه است که گاهی با حالت تهوع و استفراغ همراه است. اکثر افراد مبتلا به میگرن در زمان حمله سردرد دچار ترس از نور و صدا می‌شوند و تمایل دارند که در یک اتاق ساکت و تاریک استراحت کنند.

شیوع میگرن :

۱۰ درصد کل جمعیت جهان به میگرن مبتلا می‌باشند. سردردهای میگرنی معمولاًدر سن بلوغ شروع می‌شود و در سن بالای ۵۰سال از بین می رود. بیماری میگرن در زنان شایع‌تر است. در اکثر مبتلایان به میگرن سابقه خانوادگی وجود دارد.

مراحل میگرن  :

حمله‌ های میگرن به طور معمول صبح ها و اغلب آخر هفته شروع می‌شود و هر حمله ۴ ساعت تا ۷۲ ساعت به طول می انجامد. حمله ها در هر ماه بین یک تا سه بار تکرار می‌شود.
 
علت اصلی ایجاد میگرن تنگ شدن گذاری عروق مغزی است که با باز شدن جبرانی بیش از حد عروق دنبال می شود.
در مرحله انقباض عروق مشکلات بینایی، بی حسی، ضعف و کرحتی در اندام، وجود صدا در گوش، سرد شدن دست و پا و گرم شدن پیشانی بروز می‌کند. این مرحله کمتر از یک ساعت طول می کشد.
در مرحله گشاد شدن عروق، دردهای ضربان دارکنار سر، تهوع، کاهش اشتها، حساسیت به نور و صدا ایجاد می‌شود. این مرحله حدود ۲ ساعت تا حد اکثر ۳ روز طول می کشد. بنابراین بهتر است تا قبل از شروع میگرن از دارو های خود استفاده کنید و با پرهیزهای لازم شدت آن را کاهش دهید.

عوامل مستعد ساز میگرن  :

×تغییرات هورمونی روی میگرن موثر است و عواملی مثل قاعدگی، بارداری و قرص های هورمونی جلوگیری از بارداری معمولاً با عث بدتر شدن میگرن می‌شود.
× دارو ها: از جمله داروهای ضد فشار خون، بلاک کننده‌های گیرنده H2، گشاد کننده های عروقی
× تغییر در الگوی خواب: بی خوابی های شبانه، کار کردن بیش از حد و دیر خوابیدن در شب می‌تواند باعث بروز حملات شود.
× خوردن غذای ناکافی: نخوردن یک وعده غذا یا کم غدا خوردن یا خوردن غذای شیرین می‌تواند منجر به حملات میگرن شود .
× عوامل غذایی: بعضی غذا های خاص باعث شروع حمله میگرن می‌شوند از جمله:انواع کنسرو و غذاهای یخی حاوی گلوتامات
ترکیبات حاوی آمین که آغازگر انقباض عروق مغزی هستند: مشروبات الکلی، پنیر مانده، میوه و سبزیهای کال و فاسد، خوراک کلم، سوسیس های تخمیری، گوشت مانده، کاکائو، شکلات ، مرکباتی مثل لیمو، پرتقال، گریپ فروت، نارنگی

راههای پیشگیری از بروز حملات میگرن  :

در افراد میگرنی شناسایی عواملی که باعث شروع یا تشدید حمله میگرن می‌شود و پرهیز از این عوامل می‌تواند باعث بهبود فرد مبتلا شود.

 اگر شبها شام زود می‌خورید و وقتی صبحها از خواب بلند می‌شوید دچار حملات میگرن می‌شوید احتمالاً به علت گرسنگی است بنابراین سعی کنید شبها قبل از خواب غذای مختصری بخورید تا صبح با گرسنگی از خواب بلند نشوید.

اگر حملات میگرن شما به طور منظم در ساعات نزدیک ظهر یا عصر رخ می‌دهند احتمالاً به علت گرسنگی است. بنابراین سعی کنید با خوردن وعده های کوچک غذایی در بین وعده‌های اصلی از گرسنه شدنتان جلوگیری کنید.

خوردن غذاهای مفید می‌تواند از حملات میگرن پیشگیری کند از جمله:

غذاهای کم چرب و غنی از پروتئین: مرغ، خروس، بوقلمون
غذا های پروتئین دار نظیر تخم مرغ، گوشت گاو، حبوبات باید در هر وعده غذایی گنجانیده شود. کمبود میزان قند خون از جمله عوامل میگرن است. مصرف غذاهای پروتئینی از نوسان میزان قند خون پیشگیری می‌کند.

مصرف میان وعده های حاوی پروتئین نیز برای پیشگیری از نوسان میزان قند خون مفید است. سیب، گیلاس، زرد آلو، انگور میوه هایی هستند که مصرف آنها موجب تنظیم قند خون می‌شوند. این میوه ها میان وعده های غذایی بسیار خوبی برای حفظ و کنترل قند خون هستند.

حلیم جو، نان چاودار و حبوباتی نظیر لوبیا، عدس، نخود همگی دارای فیبرهای محلول بوده و به تثبیت قند خون کمک می کنند.

 

استرس(خوره ی مغز!)

مشغله زندگی و کار، فشارهای جسمی و روحی در محیط اطراف، آلودگی ها و تنشها و بسیاری عوامل دیگر باعث میشوند سطح استرس در یک فرد، بیش از حد معمول باشد ولی میتوان با استفاده از چند روش و تکنیک مناسب و انتخاب شیوه مناسب زندگی،‌ میزان استرس وارد شده را کنترل کرد و کاهش داد.

1– تفکر و تمرکز یا مدیتیشن ( Meditation ):

اگر فکر میکنید که مدیتیشن یعنی اینکه بدن خودتون رو درحالت خاصی قرار بدید ، خودتون رو بپیچونید و برای ساعتها در اون حالت باقی بمونید ، باید بگم در مورد نحوه فکر کردنتون باید تجدید نظر کنید!

این رفتار شامل پیاده روی ، قدم زدن ، شنا کردن ، نقاشی کشیدن ، اسب سواری و غیره است که به شما کمک میکند در لحظه ، خونسردی خود را حفظ کرده و آرام شوید .

متخصصین عقیده دارند در زمانی که با استرس مواجه میشوید میتوانید برای مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه به رفتارهای تکرار شونده بپردازید . اینکار سطح استرس شما را به طور چشمگیری کاهش خواهد داد .

2– خود را در حالت آرامش تصور کنید:

آیا شما ذهنی پر مشغله دارید و زیاد به مسائل فکر میکنید ؟ سعی کنید یک تصویر آرام و رویایی برای خود ایجاد کنید . برای شروع میتوانید در ذهن خود هر چیزی را که شما را آرام میکند تصور کنید ، به عنوان مثال تصور یک تعطیلات در جایی که آرزوی آن را دارید ، در یک جزیره ، یک خانه ویلایی و یا هرچیزی که شما را آرام میکند و ذهن شما را برای مدتی از مساله تنش زا دور میکند . هرچه تصویر ذهنی ساخته شده توسط شما واقعی تر و قویتر باشد ، شما بیشتر از حالت استرس زا دور میشوید .

3– تنفس عمیق:

مایکل لی ، موسس یوگا درمانی فوئنیکس در بریستول و نویسنده ” استرس را به خوشی تبدیل کن ” چنین نظری دارد :

احساس استرس باعث افزایش فشارها و سخت شدن شرایط میشود ، در حالت استرس شما نفسهای سریع و کم عمقی دارید درحالی که حین آرامش بیشتر نفسهای عمیق میکشید .بنابراین برای تغییر حالت و رهایی از استرس ،‌ میتوانید از تنفس عمیق کمک بگیرید . دکتر ژوان بوریسنکو ( Ph.D ) مدیر برنامه های کلینیک روح و جسم دانشگاه هاروارد چنین روشی را پیشنهاد میدهد :

چشمان خود را ببندید ، تاجای ممکن که میتوانید هوا را به ریه خود وارد کنید و سپس به آرامی نفس خود را بیرون بدهید . به نفس کشیدن خود دقت کنید و بر روی آن تمرکز کنید و سعی کنید در وجود خود آن را تصویر سازی کنید . برای ۱۰ بار این عمل را انجام دهید و هربار بیشتر از دفعه قبل احساس آرامش خواهید کرد .

4– به اطراف خود توجه کنید:

آگاهی و توجه دیدگاهی نو به زندگی روزانه با تکیه بر شعار « همین جا ، همین الان » دارد که زندگی را غنی تر و معنی دار تر میسازد . این دیدگاه مانند دیدگاه کودکان به زندگی است یعنی زندگی کردن بدون اینکه در مورد اتفاقات و رخدادهای اطراف قضاوت کنیم . آگاهی و توجه یعنی در آن واحد تنها بر روی یک چیز تمرکز داشته باشیم و از فکر کردن همزمان به چند چیز پرهیز کنیم . اینکار باعث کاهش استرس و عصبانیت در افراد خواهد شد .

اینکار را تمرین کنید و به محیط اطراف توجه کنید ، اگر بیرون از منزل هستید از شکل و رنگ گلها ، برگ درختان ، صدای پرندگان و یا از هرچیز طبیعی موجود لذت ببرید . اگر در محیط دیگری قرار دارید به شکل یک لباس توجه کنید ، به جواهرات و اینکه چطور ساخته شده اند ، به ظاهر و دکور منزل و جزئیات و شکل بندی آنها را مورد توجه قرار دهید . مادامی که ذهن خود را بر روی چیزی که در حال حاضر اطراف شما است متمرکز کنید از استرس دور خواهید شد .

5– چای بنوشید:

اگر شما قهوه یا نوشابه های گازدار زیاد مصرف میکنید ، بهتر است بجای آنها از چای استفاده کنید . دکتر نیکولاس پریکن معتقد است قهوه باعث افزایش سطح هورمونهای استرس زا ، کورتیزول ، در بدن میشود  در حالی که چای و بخصوص چای سبز ، سلامتی و زیبایی را برای شما به ارمغان خواهد داشت .

به گزارش محققین دانشگاه لندن ، چای بابونه نیز یک چای سنتی برای کاهش استرس و آرام بخشی فکر است ، چای معمولی نیز در مقابل استرس شما را مقاومتر خواهد کرد .

تحقیقات ثابت کرده است سطح هورمونهای استرس زا در بدن ، کورتیزول ، در افرادی که به طور معمول از چای استفاده میکنند بسیار کمتر است . این گزارش نتیجه تحقیق بر روی افرادی است که ۶ هفته در شرایط استرس زا نگهداری شده بودند ، دسته ای از افراد که چای مصرف میکردند نسبت به آنان که از سایر نوشیدنی ها استفاده میکردند ، در مقابل استرس مقاومتر بودند .

6– عشق بورزید:

دبورا رزمن ( Ph.D ، روانشناس و نویسنده کتاب پشت سر گذاشتن استرس ) برای کاهش میزان استرس در فرد این روش رو پیشنهاد میکنه :

شما میتوانید در وجود خود با تحریک پاسخ های آرامبخش استرس را کنترل کنید ، برای مثال حیوان خانگی خود را نوازش کنید ، دوست و یا یکی از اعضای خانواده را در آغوش بگیرید ، زمانی را صرف بودن با همسر خود کنید و یا با یک دوست در مورد چیزهای خوب و خاطرات زیبای گذشته صحبت کنید .

چرا ؟ متخصصین میگویند روابط اجتماعی به مغز کمک میکند تا بهتر فکر کند ، به شما کمک میکند تا راه حل های جدید را در شرایطی که برای اولین بار است که در آن قرار گرفته اید بهتر و درست تر بیابید . همچنین مطالعات نشان میدهند که تماس های بدنی ، مثل نوازش کردن حیوان خانگی ، باعث کاهش فشار خون و کاهش هورمونهای استرس زا در بدن شما خواهد شد .

7– خود را ماساژ دهید:

گاهی اوقات شدت استرس به حدی است که باعث گرفتگی ماهیچه ها در فرد میشود . در این شرایط میتوانید از تکنیک ساده ماساژ خود که توسط Darrin Zeer ( نویسنده کتاب ماساژ عاشقان و یوگا ) پیشنهاد شده استفاده کنید 

8 – وقت استراحت بگیرید!:

شما قطعا در حین کار به استراحت نیاز دارید ، Jeff Brantley ( پزشک ، نویسنده کتاب 5 دقیقه خوب در عصر ) میگوید :

هنگامی که فشار کاری زیادی احساس میکنید ، مکان آرامی را پیدا کنید و بنشینید یا دراز بکشید و خود را برای دقایقی از شرایط استرس دور کنید . چند نفس عمیق بکشید و بر نفس کشیدن خود تمرکز کنید تا ضربان قلبتان آرام شود . ذهنتان را آزاد کنید و به خاطر داشته باشید : زمان همیشه با شماست ، استرس میتواند صبر کند!!

9 – به موسیقی گوش دهید:

متخصصان میگویند ، موسیقی باعث آرام شدن ضربان قلب و تسکین روح است . پس در شرایط سخت و نگران کننده میتوانید با گوش دادن به آهنگی که ریتم ملایمی دارد خود را آرام کنید . جالب است بدانید که نتایج تحقیق دانشمندان ثابت کرده است که گوش دادن به موسیقی آرام و کلاسیک به مدت 30 دقیقه اثر آرامبخشی معادل دریافت 10 میلیگیرم والیوم ( دیازپام ) دارد .

10 – تغییر نگرش دهید:

Rozmanمیگوید ، 30 ثانیه زمان کافی برای تغییر ریتم قلب از حالت استرس به حالت آرام و ریلکس است . برای این کار قلب و ذهن خود را معطوف افکار مثبت کنید . هرچیزی که به شما احساس خوبی دهد شامل این گزینه است ، نگاه کردن فرزندانتان یا نگاه محبت آمیز به همسر ، دیدن عکس حیوان خانگی ، فکر کردن به قطعه جواهری که دوست دارید آنرا بخرید ، تصور مکانی که دوست دارید در تعطیلات آنجا سفر کنید و هرچیز دیگری که خودتان فکر میکنید ، لبخند بزنید و اجازه دهید ماهیچه های شما آزاد شوند.

امیدوارم با انجام دادن این نکات در شرایط سخت استرس زا ، در محیط کار ، امتحان ، زندگی و … بتونید بر این احساس غلبه کنید و با تمرکز بیشتر و آرامش کافی کارها رو پیش ببرید . کارهایی که در آرامش انجام میشوند نتایج بهتری دارند و روند زندگی رو به سمت موفقیت بیشتر تغییر میدهند .

با کودک لجبازم چه کنم

لجبازی به شکل ها و دلایل مختلف در کودکان بروز می کند ، معمولا این واژه را درباره کودکان زیر ۳ سال با احتیاط به کار می برند چون در بیشتر این کودکان ، این نوع واکنش رفتاری، هدف دار نیست و کودک به علت مشکلات جسمی و یا تعارضات درونی، مشکلات خود را به صورت گریه ، نق زدن ، پرخاشگری ، بی خوابی، امتناع از خوردن غذا و بی اختیاری ادرار و مدفوع نشان می دهد .

مشکل اصلی را بیابید:

در این گونه موارد باید به دنبال پی بردن به علت مشکل و رفع آن بود.
واکنش هایی نظیر تنبیه کودک و یا بی توجهی به او می تواند زمینه ساز ایجاد تصویری نامطلوب از والدین در ناخودآگاه کودک باشد که بعدها به شکل خشم هدف دار خود را نشان می دهد.

با کودک مدارا کنید:

با اینگونه کودکان باید مدارا کرد و ابتدا زمینه های بروز لجبازی را شناسایی کرد، سپس کودک را از آن دور کرد ، به عنوان مثال کودکی را که در بازار از والدین می خواهد هرچیزی را برایش بخرند، نباید به بازار بُرد و همیشه درباره برآوردن خواسته هایش یک چیز دیگر را باید جایگزین کرد مثل ابزار پلاستیکی به جای واقعی و دور نگاه داشتن وسایل خطرناک از دسترس کودک . اما کودکان پس از پایان سه سالگی و آغاز چهار سالگی وارد حیطه اجتماعی می شوند و رفتارهای مختلف را از یکدیگر می آموزند و با الگوبرداری منفی سعی می کنند در رابطه با والدین خود آن را اجرا کنند و این امر تا حدود زیادی آگاهانه و هدفمند است و کودک با آزمون و خطاهایی که می کند سعی در به زانو درآوردن والدین و تسلیم آن ها در برابر خواسته هایش دارد و با این کار به سیطره قدرت خود و خود محوری اش ادامه می دهد و برای این کار ، بهانه هایی نیز برای خود دارد مانند وجود رقیبی به عنوان برادر و یا خواهر کوچک تر و یا به علت رفتن به مهد کودک و یا مواردی از این قبیل ، این گروه از کودکان ، اعتماد به نفس پایینی دارند و نسبت به دیگر کودکان تعارضات درونی بیشتری دارند و سطوح ترس و اضطرابشان بالاتر از همسالانشان است.

به کودک میدان دهید:

برای درمان لجبازی کودکان در ابتدا باید روی استقلال آن ها به شکل عملی و فکری کار شود، والدین باید به کودک میدان دهند تا خودش کارهای شخصی اش را انجام دهد و در برخی زمینه ها نظر او را جویا شوند ، فعالیت هایی از این قبیل با عث خودباوری بیشتر کودک و جلب توجه به صورت مثبت می شود و انرژی بالقوه کودک را به سمت مثبت هدایت می کند .

اعمال روش خاموشی:

از طرف دیگر باید روش «خاموشی» را اعمال کرد ، به این مفهوم که والدین در مقابل رفتارهای منفی کودک هیچ واکنش کلامی ، دیداری و شنیداری انجام نمی دهند و گویی چیزی را ندیده اند ، کودک پس از چند بار تکرار رفتار منفی، به علت دریافت نکردن پاسخ، پی می برد که کارش بیهوده است.

روش تقویت رفتار ناهمساز:

وقتی شدت رفتارهای کودک نسبت به قبل کاهش یافت والدین باید روش «تقویت رفتار نا همساز» را اجرا کنند، یعنی رفتار مقابل رفتار منفی کودک را به محض سر زدن از کودک ، تقویت کنند ، مثلا کودکی که گریه می کند به محض آن که ساکت شد ، توسط والدین مورد توجه و تشویق قرار گیرد .

رژیم غذایی مناسب:

شاخص های دیگری که باید در نظر داشت ، استفاده از رژیم غذایی صحیح است، مصرف بیش از اندازه سردی ها ، تنقلات، کاکائو، نمک و سرکه باعث تحریکات عصبی کودک و تماشای تلویزیون و بازی های رایانه ای بیش از یک ساعت در روز باعث تشکیل امواج مخرب در مغز کودک و عصبانیت او می شود ، کم خوابیدن کودک نیز باعث افزایش لجبازی می شود ، خواب شب مهم تر از خواب روز است چون در خواب روزانه عواملی نظیر نور و صدا باعث بر هم خوردن ریتم خواب می شود و کودک با وجود خواب زیاد ، پس از بیداری آرامش ندارد .

مراجعه به مشاور:

درباره لجبازی های شدید کودکان که گاه به صورت گریه های طولانی و کبودی لب ها و واکنش های غیر عادی خود را نشان می دهد ، بررسی امواج مغز کودک و مراجعه به روان پزشک و روان شناس کودک ضرورت دارد .

دیر آمدن مرد به خانه و رفتار صحیح زن!

یکی از عمده ترین اختلاف های زوجین، دیر آمدن مرد به خانه است.

طبیعی است هیچ مردی حق ندارد بدون دلیل موجه دیر به خانه برود.
اما خانم ها هم نباید در صورت دیر آمدن مرد به منزل، جنجال به پا کنند.
خانم ابتدا باید علت واقعی را پیدا کند تا از روی حدسیات و افکار منفی خود واکنشی نشان ندهد که رابطه را پر از خشونت و مشاجره کند.
زن باید علت دیر آمدن را سؤال کند وگرنه مرد فکر می کند این موضوع برای زن بی اهمیت است،
اما در عین حال زن باید سؤال خود را با لحنی آرام مطرح کند، آن هم پس از این که
شوهر شام خورد و کمی استراحت کرد.
زن باید او را متوجه کند که به خاطر نگران بودن چنین پرسشی کرده است.
با این برخورد، شوهر مجبور می شود با حوصله و به نرمی دلیل دیر آمدنش را توضیح دهد.
اما اگر زن لحن تند و غیر دوستانه ای داشته باشد مرد احساس می کند مورد بازخواست قرار گرفته، ازطرفی هم خسته و گرسنه است بنابراین ممکن است حتی با لحن زننده ای مثلاً بگوید «به تو مربوط نیست»، یا سکوت کند.
مردی می گفت «شغلم طوری است که اکثراً نمی توانم سر ساعت به منزل برسم، هر چند همسرم از این وضعیت با خبر است اما تا می رسم غُرولند می کند.
من هم دیگر به این رفتارش عادت کرده ام و دیگر تلاشی برای سر وقت رسیدن نمی کنم.
از این که فکر می کنم او به من ظنین است عصبانیتم دو برابر می شود.» البته بهتر است مرد در این صورت تلفنی به خانم خبر دهد، اما به او حق بدهید که شاید گاهی تلفن دم دست او نباشد.
برخی از مردها هم می گویند اگر هر بار به خانه تلفن کنیم همسرمان عادت می کند، آن وقت اگریک بار نتوانیم زنگ بزنیم بیشتر نگران می شود.
اما از اینها گذشته، کمی هم باید مسئله را از دید خانم ها بررسی کنیم.
بیشتر زنان مایلند ساعت دقیق آمدن همسرشان را بدانند.
اما منظور آنها بازخواست یا کنجکاوی نیست بلکه می خواهند غذا را طوری آماده کنند که به محض ورود همسرشان،غذا را بکشند.
حالا شما خود را به جای همسری بگذارید که نمی داند کِی پلو را دم کند تا نسوزد، کِی خورش را بار بگذارد که به موقع حاضر شود، به بچه ها غذا بدهد یا نه و خلاصه دهها مورد دیگرکه به سلیقه شخصی زنان مربوط می شود.
اگر شوهر دیر کند تمام نقشه های همسرش را به هم می ریزد.
در حالی که وقت شناسی حداقل احترامی است که مردان می توانند به زحمت های روزانه همسرشان بگذارند.
از یاد نبریم نهایت آرزوی هر زن، فراهم کردن شرایط آسایش و راحتی برای شوهرش است.
باید قبول کرد که وقتی او یکی دو ساعت را در نگرانی و اضطراب به سر برده باشد، نمی تواند خوش آمدگوی خوبی به هنگام ورود شوهرش باشد.
در اینجا باید به زنان خوب و دوستدار شوهر توصیه ای کنیم.شما که دوست ندارید به تنهایی غذا بخورید و حتماً باید شوهرتان در کنارتان باشد لازم است به نکته ای
ظریف توجه کنید.
اگر مایلید او هرچه زودتر وضع مالی اش را بهبود بخشد و خواسته هایتان را برآورده سازد، باید خود را برای این گونه دیر آمدن ها آماده کنید.
زیرا همیشه چنین فرصت کاری خوبی برای همسرتان مهیا نیست.
در چنین مواقعی باید برای خود سرگرمی سالمی پیدا کنید تا هم شوهرتان آسوده خاطر به کارهایش برسد و هم شما هنری بیاموزید، یا تخصصی پیدا کنید.
زنان موقعیت شناس، شغل شوهر را دست کم نمی گیرند، زیرا موفقیت مرد، بازده اقتصادی خوبی خواهد داشت و رفاه خانواده بیشتر می شود.
در ثانی رضایت خاطری که از این بابت به مرد دست می دهد تأثیر مطلوبی بر روابط زناشویی می گذارد.
مردی که از کارش راضی است به نسبت مردان دیگر در خانه خوش اخلاق تر است و در برابر ناملایمات صبوری بیشتری نشان می دهد.
البته زنان در صورتی باید چنین فرصتی به شوهر خود بدهند که مدت آن قابل قبول باشد وگرنه شوهر باید در برنامه کاری خود تجدید نظر کند، زیرا زندگی فقط کار و مادیات نیست.